در این مقاله روش جدیدی در نظریه برآوردیابی با عنوان برآوردگر گشتاوری وزنی احتمالی تعدیل یافته (APWM) معرفی می گردد، که تعمیمی از روش گشتاوری وزنی احتمالی(PWM)  می باشد. با استفاده از این روش استنباط آماری بر روی پارامتر توزیع یکنواخت انجام داده ایم، و نتیجه آن را با نتایج روش های دیگر برآوردیابی از جمله روش حداکثر درست نمایی (ML) که برای توزیع یکنواخت دارای کوتاه ترین فاصله اطمینان می باشد و روش گشتاوری وزنی احتمالی (PWM) مقایسه نموده ایم. نتایج بیانگر برتری APWM نسبت به PWM می باشد و در اکثر مواقع حداقل نتایج مشابه ML می دهد.

با تاکید بر استفاده از روش های کاهش و تعدیل بی پاسخی؛ که در اکثر آمارگیری ها روی می دهند، و با استفاده از معادلات برآوردگر وزنی، که راهکاری موثر برای تعدیل اریبی بی پاسخی است، به بررسی عوامل موثر بر وضعیت اشتغال افراد در ایران پرداخته شده است. به منظور بهبود برآوردها، از تعدیل وزن در چند مرحله؛ که از اطلاعات وزن پایه، وزن بی پاسخی و پیش بینی های جمعیتی بهره می برد، استفاده شده است. برآوردهای حاصل از معادلات برآوردگر غیروزنی؛ که از تعدیل های بی پاسخی و پیش بینی های جمعیتی چشم پوشی می کند، با برآوردهای حاصل از معادلات برآوردگر وزنی نیز مقایسه شده اند.

در برآورد پارامترهای یک توزیع، همیشه انتخاب بهترین برآورد پارامتر و به تبع آن بهترین روش برآورد مورد نظر بوده است. در این مقاله ابتدا پارامترهای توزیع بر نوع 12 دو پارامتری با استفاده از روش های کلاسیک معروفی همانند درستنمایی ماکزیمم و گشتاوری برآورد شده اند، سپس پارامتر p از این توزیع با در نظر گرفتن تابع پیشین گاما و تحت توابع زیان مربع خطا و لگاریتمی به روش بیزی برآورد شده است. درآخر برای هر قسمت با استفاده از روش شبیه سازی نمونه هایی تصادفی  از توزیع بر نوع 12 دو پارامتری تولید شده است، و  روش های مختلف برآورد با استناد به اریبی و ریشه میانگین مربع خطا  مقایسه شده اند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.